Daar was die dan eindelijk: de dag waar al vanaf de zomer vorig jaar huiverig naar uit werd
gekeken. En nee, hiermee bedoelen we even niet de paasdagen, maar palmzondag en
tegelijkertijd onze belijdenisdienst. De dag die het hele seizoen eigenlijk al in ons
achterhoofd zat omdat daar naartoe werd gewerkt op onze donderdagse bijeenkomsten.
Een dag die in eerste instantie spanning opriep en vragen of we er wel klaar voor zouden
zijn, maar uiteindelijk hebben die gedachtes plaats gemaakt voor uitzien naar en blijde
verwachting. Verwachtingen die u als gemeente, echt waar, heeft overtroffen want wat was
u in groten getale aanwezig en wat hebben we een hoop kaarten van u mogen ontvangen,
na de dienst maar ook al in de week voor de dienst. Om dan nog maar te zwijgen over alle
persoonlijke bemoedigingen die wij mochten ontvangen van u, opgesteld in een rij die maar
niet leek op te houden. Ja, wij hebben een hoop om dankbaar voor te zijn want u had ons
geen warmer welkom in Gods gemeente kunnen geven. Wij willen u hier dan ook hartelijk
voor bedanken en we zijn ook God dankbaar dat Hij ons zo’n mooie en gedenkwaardige dag
heeft gegeven.
Het was dan ook des te mooier dat dit alles plaatsvond in de week voor Pasen, waarbij
afgelopen donderdag, Witte Donderdag, het Heilig Avondmaal werd gevierd. Er is eigenlijk
geen mooier teken van eenheid door God gegeven als deze: wie je ook bent en wat je ook
hebt meegemaakt, we zitten allemaal aan diezelfde tafel, aan Zijn tafel als één gemeente in
één Heer. Wij zien er dan ook naar uit onze pelgrimstocht die wij als belijdenisgroep zo in
het klein zijn begonnen, met de uwe samen te voegen en zo samen op weg te gaan, ja dat
is ons gebed. Als een volk dat juist daarvoor door U apart is gezet. Vol van Uw liefde,
genade en kracht. Als een lamp die nog schijnt in de nacht.
Nogmaals bedankt dat u onderdeel wilde zijn van deze voor ons zo belangrijke dag,
De belijdenisgroep