In de kerkenraadsvergadering van woensdag 16 november jl. hebben we een uitgebreid proces van denken en spreken over de vraag of er Bijbels gezien ook ruimte is voor het openstellen van het ambt voor vrouwen, mogen afsluiten. De kerkenraad heeft hierin besloten om de ambten open te stellen voor vrouwen.
Net als voor de gemeente, was dit ook voor de kerkenraad geen vanzelfsprekendheid. Hoe moet je Paulus’ uitspraken zoals in 1 Korinthiërs 14:34 e.a. verstaan? Hoe pas je die toe op de gemeente van nu? Daar werd en wordt zowel in de gemeente als in de kerkenraad verschillend over gedacht. En de stap die we nu nemen wordt door meerdere gemeenteleden en kerkenraadsleden als een grote en moeilijke stap ervaren. Toch hebben we als kerkenraad in verbondenheid met elkaar en als eenheid gemeend deze stap te kunnen en mogen zetten.
Hierbij zijn we niet over ‘één nacht ijs’ gegaan. Het begon enkele jaren geleden met een schriftelijke vraag vanuit de gemeente. Het verzoek was om hierover na te denken, nog voordat er urgentie zou ontstaan vanwege een mogelijk gebrek aan mannelijke ambtsdragers. Overdenk je standpunt in rust, niet onder druk, was het devies. Dit werd besproken in de kerkenraad, waarna een commissie werd samengesteld om het denkproces vorm te geven. De gemeente werd een leeslijst ter beschikking gesteld, waarin verschillende theologische standpunten zijn verwoord; de communicatie met de gemeente werd gestart; ds. Prosman en ds. Van Leeuwen hebben hun bijdrage aan het gesprek geleverd; er was bezinning binnen de kerkenraad; en tijdens een inloopavond mochten gemeenteleden hun inzichten delen. Dit resulteerde uiteindelijk in een verslag en advies van commissie naar de kerkenraad.
Dit advies volgen was voor enkele kerkenraadsleden geen gemakkelijke stap. Maar in de vergadering benadrukten zij de verbondenheid met elkaar en de wens om de eenheid vast te houden. Daardoor kon dit advies, zonder dat daarover een stemming nodig was, door de kerkenraad worden overgenomen als besluit. Uitgesproken werd dat de kerkenraad van harte hoopt en bidt dat dezelfde verbondenheid en eenheid in de gemeente mag blijven bestaan, omdat wij ons terdege bewust zijn dat de worsteling van enkele kerkenraadsleden ook de worsteling van gemeenteleden zal zijn.
We danken de commissie voor het werk en energie die zij in dit proces heeft gestoken. Haar advies werd ons besluit. We bidden om Gods zegen over dit beslissing.
